Historia mikroskopu sięga szesnastego wieku, kiedy to holenderscy wynalazcy skonstruowali urządzenie pozwalające uzyskać dziesięciokrotne powiększenie badanego obiektu. Otrzymane wyniki były jednak niezbyt zadowalające, dlatego nie spotkały się z aprobatą środowiska naukowego. Prace nad urządzeniem kontynuował holender Antionie van Leeuwenhoek, który udoskonalił mikroskop i zaczął produkować go na większą skalę. W dniu dzisiejszym na rynku można spotkać całą gamę mikroskopów różnego rodzaju. Służą one do specjalistycznych czynności oraz są dostosowane do obiektów różnego rodzaju.
Mikroskop optyczny
Pierwsze mikroskopy optyczne składały się z kilku, połączonych ze sobą teleskopowo rurek, które zawierały soczewki na swoich końcach. Dziś, budowa urządzenia znacznie się zmieniła i oferuje nawet 1500-krotne powiększenie. Zasada jego działa polega na wykorzystaniu światła, które przepuszczane jest przez specjalistyczny układ optyczny, dzięki czemu dochodzi do wygenerowania powiększonego obrazu. W mikroskopie optycznym można wyróżnić takie elementy jak obiektywy, które są odpowiedzialne za zbieranie wiązki światła z przedmiotu, okular – służący do powiększenia obraz wytworzonego przez obiektywy, tubus, który formuje pośredni obraz, rewolwer – odpowiadający za szybką zmianę obiektywu oraz stolik przedmiotowy, na którym umieszczany jest obiekt badawczy. Mikroskop optyczny wyposażony jest również w śruby pozwalające na regulacje ostrości obrazu. Urządzenie wykorzystywane jest najczęściej w biologii, jako narzędzie do obserwacji tkanek, komórek czy drobnoustrojów. Stosowane jest także w geologii, chemii oraz fizyce.
Mikroskop stereoskopowy
Jest to odmiana mikroskopu optycznego. Od standardowego urządzenia różni się oddzielonymi okularami, które pozwalają na obserwacje za pomocą obojga oczu. Generowany obraz jest trójwymiarowy, dlatego mikroskop stereoskopowy wykorzystywany jest bardzo często do obserwacji ruchomych obiektów, takich jak owady. Urządzenie produkowane jest w dwóch wersjach. Pierwsza z nich wyposażona jest w system Greenougha, czyli dwa, oddzielne okulary. Druga wersja posiada system Abbego, który składa się z jednego, czołowego obiektywu. Mikroskop stereoskopowy osiąga powiększenie do 200 razy.
Mikroskop polaryzacyjny
Ten rodzaj mikroskopu powstał dopiero w 1834 roku dzięki H.F Taboltowi. Został on stworzony na potrzeby badania struktur materiałów i tkanek. Urządzenie stosowane jest na szeroką skalę do analizowania skał i minerałów. Oprócz podstawowej funkcji powiększania pozwala również na obserwacje zmian fazowych. Działanie mikroskopu polaryzacyjnego jest znacznie bardziej skomplikowane niż w zwykłym, optycznym urządzeniu. Opiera się ono o zjawisko dwójłomności substancji. Mikroskop wyposażony jest w specjalne filtry polaryzacyjne przepuszczające tylko tą wiązkę światła, która ma określoną polaryzacje.
Mikroskop elektronowy
Jest to zaawansowany model mikroskopu, który pozwala badać materiały na poziomie atomowym. Po licznych hipotezach Alberta Einsteina i Louisa de Brogille na temat fotonów i dwoistej natury światła skonstruowana pierwsze urządzenie tego typu. Mikroskop elektronowy powstał w 1931 roku, a jego wykonawcą był Ernst Ruska. Wykorzystuje on wiązkę elektronów, która przeszywa materiał i trafia do specjalnego detektora. Zmierzone sygnały pozwalają na odtworzenie obrazu próbki. Mikroskopy elektronowe można podzielić na dwa rodzaje: zwykłe i skaningowe. Standardowa konstrukcja jest zdolna do przeanalizowania dużej powierzchni próbki, a skaningowa pobiera dane z małych obszarów, które po połączeniu tworzą wyjściowy obraz. Mikroskop elektronowy wykorzystywany jest praktycznie w każdej dziedzinie nauki.
+ There are no comments
Add yours